Lecce

Lecce is prachtig, schoon, nette mensen, nette winkeltjes en helemaal opgetrokken uit Pietra Leccese, de locale witte steensoort. De locale kunst heet hier cartapesta, heel gedetailleerde beelden die gemaakt worden van een soort papier maché. Ik mocht echter in geen enkel atelier achter de schermen kijken, dat was geheim!
Op een van de vele piazza's staat een meters hoge zuil met daar bovenop een beeld van Sant' Oronzo, de patroonheilige van de stad. Hij schijnt in 1665 de stad te hebben gered van de pest, nou dan heb je uiteraard een standbeeld verdiend. De zuil waar hij op staat is echter veel ouder, komt uit Brindisi en markeerde ooit het einde van de Via Appia, een van de belangrijkste en eerste wegen die Rome verbond met het zuiden en werd aangelegd ivm de handel. Zo kon Rome voorzien worden van alles wat er in het vruchtbare zuiden werd verbouwd.

Maar als er dan ineens een wolkbreuk plaatsvind wil je geen geschiedenis meer maar schuilen met een cappuccino. Dat geeft je dan weer de gelegenheid om de etalage van de schoenenwinkel aan de overkant te bestuderen en leuke slippers te scoren!
Door naar het volgende (droge) terras voor een (lange en uitgebreide) lunch en als het weer droog is geworden slenter je rustig terug naar de bus terwijl je ondertussen nog een heerlijke gelato eet.
Lecce is dus echt een aanrader!